Plotwending

En toen werd ze van achteren geraakt. Ze viel op de vloer en er vormde zich al snel een steeds groter wordende plas bloed.

Zo eindigde een aflevering van een serie die ik volg. ‘The Bridge’ is van Zweeds/Deense makelij. Qua script briljant en de karakters worden uitermate sterk neergezet. De serie behandelt elk seizoen wel één of meerdere actuele onderwerpen: Politiek, immigratie, racisme, beleidsvormen in de psychiatrie, weeshuizen of de daklozen.
Terwijl ik naar de serie kijk verbaas ik mezelf over de onverwachte wendingen. Als schrijver zijnde probeer je zelf verbanden te leggen en plotwendingen te bedenken. Toch blijft de serie mij verrassen. Dat hoop ik met mijn tweede boek ook te kunnen, en daarbij ook de valkuil van de cliché’s te vermijden. Dat is lastig, vooral in deze tijdsgeest, waarin al zoveel geschreven is, alles lijkt al een keer gedaan. Nu is het zaak om het in een ander jasje te verpakken.
Mijn voorspelling voor de volgende aflevering? Het personage dat aangevallen werd, overleeft het ternauwernood, maar ligt een paar dagen/weken in coma, waardoor haar collega’s op zichzelf aangewezen zijn en meer zelfkennis opdoen.
Hopelijk verrassen de schrijvers van de serie me opnieuw, want als ik het zo schrijf, klinkt het afgezaagd en saai. Laat ik natuurlijk de filmmakers niet vergeten, zij brengen het script, samen met de acteurs, tot leven in een nieuwe wereld. En wat voor een wereld wordt er in ‘The Bridge’ gecreëerd…