Onsierlijke Dans

Ze wendde haar rug en huilde. Haar tranen wogen zwaar. De geur van pijn aan het hart leek haast op die van ochtendkoffie. Was het iets wat ik gezegd of gedaan had? Of het zwijgen, waar woorden gepast waren?
Misschien had alleen een hand van liefde op haar schouder afdoende geweest. Hoe dan ook, dansten we onsierlijk langs elkaar heen terwijl onze sokken dienst deden als eierschalen.
Ik begon het als kunstvorm te ervaren zodra ze langs mijn gespannen benen schuifelde en hartstochtelijk probeerde niet te ademen.
Ik voelde de liefde voor elkaar.
Advertentie

9 gedachtes over “Onsierlijke Dans

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s