Ze wendde haar rug en huilde. Haar tranen wogen zwaar. De geur van pijn aan het hart leek haast op die van ochtendkoffie. Was het iets wat ik gezegd of gedaan had? Of het zwijgen, waar woorden gepast waren?
Misschien had alleen een hand van liefde op haar schouder afdoende geweest. Hoe dan ook, dansten we onsierlijk langs elkaar heen terwijl onze sokken dienst deden als eierschalen.
Ik begon het als kunstvorm te ervaren zodra ze langs mijn gespannen benen schuifelde en hartstochtelijk probeerde niet te ademen.
Ik voelde de liefde voor elkaar.
Heel mooi.
Sokken als eierschalen, prachtig.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel Kathleen. 🙂
LikeLike
Een hand van liefde kan zoveel warmte geven.
Aum Shanthi
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi geschreven! Prachtig.
PS, al contact gehad met lotgenote? 😉
X
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je voor het compliment. Nee, nog geen contact gehad. Ik ben een geduldig man.
LikeGeliked door 1 persoon
woops… ik heb ook nog niets gehoord, let me know!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi en met diep gevoel geschreven!
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt Joke en bedankt voor het lezen van mijn schrijfsels.
LikeLike