Waar was jij in je aanwezigheid
Ver weg maar dichtbij
Als een mist in het donker
Een silhouet in de nacht
Waar was ik in je aanwezigheid
Verdwenen in de vondst
Liefde voor de terende lust
Over bloed van een ander
Waar las ik in je ogen spijt
Achter glazen muren
Murw van het mens zijn
Wars van weerloos gevoel
‘Verdwenen in de vondst’. Die zin trok me direct heel erg aan. Zo mooi.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel. Met dit soort gedichten vind ik het ook vaak bij anderen, dat het maar moet blijven zoals de schrijver het heeft geschreven. Omdat het vaak heel persoonlijk is, kan een lezer het wel anders geschreven willen zien, maar dat is niet de intentie geweest van de schrijver. En dat is ook zo mooi, dat elke lezer het weer anders interpreteert.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kon inderdaad niet helemaal achterhalen waar jij heen wilde. Maar ik merkte dat dat niets afdeed aan het gedicht op zich. Bij die zin had ik direct een eigen associatie. Ik denk dat je toch al gauw op zoek gaat wat een stuk voor jou betekend, omdat jij je eigen referentiekaders kent. En die verschillen ontzettend van elkaar natuurlijk!
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, dat geldt ook voor stukken tekst, personages, zinsdelen waarin je jezelf herkent of situaties die je hebt meegemaakt.
LikeGeliked door 1 persoon