‘Wat ben je toch een zielig kind’, schreeuwde de vader. ‘Had je niet kunnen wachten tot het toilet? Hè? Dat wordt weer een week in de kelder. Totdat je op een normale manier leert pissen.’
De jongen kromp ineen en deinde heen en weer als een hobbelpaard.
‘Hé, ik praat tegen je!’ De vader gaf het kind een mep tegen het hoofd. Hij steunde met een hand op de tafel en tilde de kin van de jongen omhoog om in zijn natte ogen te kijken.
‘En cut!’ echode het door de kamer. ‘Geweldig jongens. Neem even vijf minuten pauze.’