De 17 SDG’s:
1 Geen armoede
2 Geen honger
3 Goede gezondheidszorg en welzijn
4 Kwalitatief onderwijs
5 Gender-gelijkheid
6 Schoon drinkwater en sanitair
7 Betaalbare en schone energie
8 Redelijk werk en economische groei
9 Industrie, innovatie en infrastructuur
10 Verminderde ongelijkheid
11 Duurzame steden en gemeenschappen
12 Verantwoordelijk consumeren en produceren
13 Klimaat-actie
14 Beschermen en duurzaam gebruik van de oceanen en zeeën
15 Beschermen van ecosystemen, bossen en biodiversiteit
16 Bevorderen van veiligheid, publieke diensten en recht voor iedereen
17 Versterken van het mondiaal partnerschap om doelen te bereiken
Op zich is er niets tegen bovenstaande doelen. Hoe kan iemand immers voor armoede zijn? Of tegen vrede? Dit is een lijst met doelen waarover de meesten van ons bij verwezenlijking van dromen, sommigen zullen er wellicht nog niet over nagedacht hebben. Maar het is iets waar het WEF zich wel mee bezig houdt. Sterker nog, het is één van hun hoofddoelen om de SDG’s te realiseren. Waar staat SDG voor? Sustainable Development Goals: Duurzame ontwikkelingsdoelen. Hier lees je wat onze rijksoverheid over de doelen schrijft. En hier lees je wat de WEF erover te zeggen heeft. Het WEF benadrukt dat de logica achter het realiseren van de SDG’s, misschien wel ligt in het gebruiken van ´chaos´. Als we denken nu al in een chaotische wereld te leven, dan wacht ons nog een hoop verrassingen.
Op het eerste zicht is het een uiterst nobele lijst met doelen, maar de wijze waarop de doelen gerealiseerd gaan worden, zal ons allen doen verbazen, verbijsteren en verontwaardigen. Want het zal de wereld die we nu kennen, onze gewoontes, leefwijzen, normen en waarden door elkaar schudden totdat er niets meer van het oude over is. Het betekent het verdelen van de welvaart. Het herverdelen van land(denk aan onteigening boeren), het herindelen van steden onder het mom van verduurzaming. Het zal een tsunami aan verandering betekenen.
Op zich is er niets mis met verandering, maar de manier waarop is hierin een hele belangrijke factor. De tendens die ik gemanifisteerd zie, is de groeiende bemoeienis van de overheid. Het willen bepalen wat gezond is, en daarmee wat, wanneer en waar jij en ik eten en drinken.
De overheid zal willen bepalen wat duurzaam is, en daarmee bepalen hoe jij en ik ons huis verduurzamen. Heb je nog geen zonnepanelen op je dak? Staan er nog geen windmolens in je tuin? Wat gebeurt er eigenlijk met zonnepanelen en windmolens als ze hun houdbaarheidsdatum overschrijden? Zijn ze dan zo duurzaam en circulair als men ons wil doen geloven? Of zijn we simpelweg “Het nieuwe plastic” aan het implementeren? Er zullen binnenkort geen benzine/dieselauto’s meer geproduceerd worden. Dat betekent dat we op termijn allemaal gedwongen worden om elektrisch te gaan rijden. Waar komt al het lithium dat nodig is voor de accu’s vandaan? Is het delven van lithium niet net zo milieuvervuilend als het delven van kolen? En kostbaar? Moet iedereen straks aan een laadpaal op het erf? Of is er voor degene die dat niet kan betalen, het openbaar vervoer. Dat alleen toegankelijk is voor mensen die gevaccineerd zijn en een corona-pas kunnen overleggen. De overheid zal willen bepalen wat de SDG’s helpt te realiseren, en daarmee dus bepalen hoe jij en ik ons leven leiden.
De overheid zal straks alles bepalen voor ons. Vergis je niet, we zitten midden in de eerste fases van de transformatie die nodig is voor het realiseren van de SDG’s. En iedereen die zich hiertegen verzet, zal gevraagd worden? Oh, maar ben je dan voor armoede? Of: Dus, je bent voor oorlog? Of: Jij wilt geen duurzame wereld voor onze kinderen? De vragenstellers zullen niet eens doen alsof ze luisteren naar wat je te zeggen hebt, want de SDG’s moeten gerealiseerd worden. Tegen welke prijs? Tegen elke prijs. Onze kinderen worden door de invloed van scholing ook al geïndoctrineerd met de 17 SDG’s en zullen ouders op de vingers tikken als afgeweken wordt van het narratief van de leraar/lerares.
Hoe zal de overheid zijn grip op de burger verstevigen? De corona-pas is de opmaat naar een systeem dat draait om digitale controle. China is hierin ons voorland. Met het sociaal-kredietsysteem houden ze hun burgers daar goed onder de duim. Het contante geld gaat verdwijnen. Alles moet per overboeking, pin, app, QR-code betaald worden. Zodat het digitaal traceerbaar is.
Zou het niet beter zijn om juist de invloed van de overheid te verminderen? Om meer uit te gaan van onze autonomiteit. Onze zelfredzaamheid? En het vermogen om zelfvoorzienend te leven? Misschien is het een idee om het contante geld te laten verdwijnen in onze fysieke portemonnee. Neem je spaargeld op, voor de rente hoef je het immers niet op een rekening te laten staan. Sluit je aan bij een parallele economie.
We leven in een tijd waarin informatie en kennis ons dagelijks als een vloedgolf overspoelen. We lijken onszelf door de aanhankelijkheid naar de overheid en de afhankelijkheid van de overheid langzaam maar zeker in een spagaat te manoeuvreren. Hoe lenig zijn we? Hoe lang duurt het voordat we spierscheuren oplopen? En kunnen we dan ooit nog lopen zonder hulp?
Ber Runderkamp 