Als ik terugkijk

Als ik terugkijk. Drie woorden. Die plots de wereld voor mij betekenen. Het is de (voorlopige) titel van mijn nog te verschijnen debuutroman. Jaren heb ik naar het moment van uitgave toegeleefd. Nu het moment naderbij komt, wil ik het hele proces er naartoe niet overslaan. Maar opslaan in mijn geheugen. Voor later. Want als je een boek uitgeeft, dan gaat het de wijde wereld in. Daar gaan wel maanden, soms zelfs jaren aan vooraf. En dan blijft toch het gezegde dat het niet om de bestemming gaat maar om de reis er naartoe door mijn hoofd malen.

‘Als ik terugkijk, wat ik vaak doe, zie ik golven. Sommige zijn om op te surfen, andere om te laten gaan.’

 

Tot gauw,

 

Ber Runderkamp

Advertentie

Loslaten

Maandag 28 augustus. Afgelopen vrijdag heb ik mijn manuscript naar een uitgever gestuurd. Nu is het afwachten, nagelbijten en duimen. Wat zal de uitgever van het verhaal denken? Is het goed genoeg om uitgegeven te worden? Moet er nog veel veranderd worden? Of kan het rechtstreeks gedrukt worden en de schappen in? Loslaten is hier het sleutelwoord geloof ik.

Ik maak mezelf (nog) geen illusies. Voordat er daadwerkelijk een boek in de winkel ligt, moet er nog een hoop gebeuren. Het boekomslag moet nog gemaakt worden. Het binnenwerk moet nog aangepast worden en dan komt natuurlijk de promotie. Hoe ga ik het boek aan de man brengen? Wil ik er wel ‘commerciële’ ruchtbaarheid aan geven? Wat voor soort podium wil ik mijn boek geven? Vragen die ik ondertussen allemaal wel duidelijk heb. Maar of de uitgever dat ook zo ziet, we zullen het gauw genoeg weten.

Ik houd jullie op de hoogte.

 

Tot gauw,

 

Ber Runderkamp